19-02-2017
Wauw wat een dag zondag!
Ik heb echt gister bij moeten komen zeg!
Start met een heel intiem huiskamer concert met Dilana.
Geweldig om zo intiem met zo'n lieve, warme en geweldige zangeres te zijn!
Eenmaal bekend dat ik jarig was en 50 was geworden, hebben ze allemaal 'lang zal ze leven' gezongen, hoe lief is dat!! Maar Dilana zelf heeft nog 'happy b-day' gezongen voor me en als klap op de vuurpijl, mijn favorieten song: The Great Escape' van haar oudere album "Wonderfool'! WAUW WAUW WAUW!! This was unbelieveble!! You don't know how much that ment for me babe!! Thank you Dilana Smith! Love you mama!! <3 <3 <3
Helemaal happy met mijn nieuwe t-shirt!!
Wauw wat een dag zondag!
Ik heb echt gister bij moeten komen zeg!
Start met een heel intiem huiskamer concert met Dilana.
Geweldig om zo intiem met zo'n lieve, warme en geweldige zangeres te zijn!
Eenmaal bekend dat ik jarig was en 50 was geworden, hebben ze allemaal 'lang zal ze leven' gezongen, hoe lief is dat!! Maar Dilana zelf heeft nog 'happy b-day' gezongen voor me en als klap op de vuurpijl, mijn favorieten song: The Great Escape' van haar oudere album "Wonderfool'! WAUW WAUW WAUW!! This was unbelieveble!! You don't know how much that ment for me babe!! Thank you Dilana Smith! Love you mama!! <3 <3 <3
Helemaal happy met mijn nieuwe t-shirt!!
Foto's
@Nienke Griffieon
@Nienke Griffieon
En als klap op een vuurpijl kom ik thuis, is het hele huis versierd door Ken en Rosalie!!!!!!!!! Met natuurlijk Sarah in de tuin en een geweldig spandoek!!
Ik was totaal overrompelt!!
Binnen hingen er overal vlaggetjes en kwam er taart en Boswandeling op tafel!!!
Had moeite met het uitblazen van de kaarjes haha ik was zo ontdaan van dit alles.
Ondanks dat ik het nu niet zou vieren (pas in de zomer) heb ik een geweldige dag gehad!
Dit pakt niemand mij meer af en het heeft mij zo'n boost gegegeven!!
Ook alle felicitaties via de apps en Facebook waren zo lief en bijzonder.
Dank jullie wel allemaal!! <3 <3 <3 <3
Ik was totaal overrompelt!!
Binnen hingen er overal vlaggetjes en kwam er taart en Boswandeling op tafel!!!
Had moeite met het uitblazen van de kaarjes haha ik was zo ontdaan van dit alles.
Ondanks dat ik het nu niet zou vieren (pas in de zomer) heb ik een geweldige dag gehad!
Dit pakt niemand mij meer af en het heeft mij zo'n boost gegegeven!!
Ook alle felicitaties via de apps en Facebook waren zo lief en bijzonder.
Dank jullie wel allemaal!! <3 <3 <3 <3
 |
| "Carla is al 50 jaar, dat kan je wel zien aan haar grijze haar. Rood verven is wat zij doet, en dat staat haar ook ontzettend goed! Carla zit ook echt niet stil, en doet dan ook altijd wat ze wil. Van websites maken tot dekens haken, ja deze dame weet van zaken. Daarom is het ook nog niet aan je te zien maar toch ben je vandaag al 5x10" |
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dilana in de Huiskamer
by Michel Schinkel
De organisatie was in handen van Chaja en Shui die haar huis ter beschikking stelde.
Dat heeft zij eerder gedaan voor o.a. Bruce Springsteen saxofonist Jake Clemons en zal zij op 18 maart a.s. weer doen voor Rich Wyman.
Dat belooft ook wat te gaan worden want de Amerikaanse singer / songwriter geeft zich ook altijd voor meer dan 100% ongeacht voor hoeveel mensen hij speelt. Geheel toevallig is ook Rich een liefhebber van Springsteen, net als veel van de aanwezigen vandaag.
Maar eerst dus Dilana. Na alle concerten wordt de opbrengst verdeeld tussen de Voedselbank en de organisatie Why Hunger?
Als rond half vier de voordeur opengaat, stroomt de woonkamer al snel
vol en moeten stoelen verwijderd worden om meer ruimte te maken. Het is
een gezellige boel.
Dilana houdt zich op dat moment nog boven schuil. De aanwezigen kunnen alvast wat te drinken krijgen, hetgeen bij de prijs is inbegrepen. Vanwege de drukte is het wel een hele kunst om bij de ‘bar’ te geraken. Bij tijd en wijle gaan wel wat biertjes op de middeleeuwse brandblusmethode van hand tot hand maar op de bank zitten in combinatie met een drankje lijkt geen optie. Later komen er ook wat hapjes voorbij.
Voor de aankondiging van Dilana worden eerst nog de bestelde loten uitgedeeld en worden mensen in de gelegenheid gesteld alsnog loten te kopen. Er zijn veel prijzen weg te geven waaronder CD-singles, gesigneerde posters en drumvellen maar vooral een aantal ingelijste tekeningen van Dilana is het kopen van loten waard. Eén tekening gemaakt door Eddie Hoftijzer heb ik als foto bijgevoegd. Alle foto’s ter illustratie zijn trouwens gemaakt door Nienke Griffioen. Met dank daarvoor!
Als je je afvraagt hoeveel mensen er in een huiskamer passen, zult je versteld staan wat het
antwoord kan zijn. Er zijn maar liefst 70 kaarten verkocht en alhoewel het erg druk was,
werd de schuifpui niet uit z’n rails gedrukt.
Even na vieren verschijnt Dilana in de volle, maar gezellige huiskamer. Ze heeft er zin in. Wel heeft zij het nadrukkelijke verzoek om alle telefoons uit te zetten en op te bergen. Dilana verwoordt haar verzoek mooi door te zeggen dat zij in het verleden altijd mensen zag, emotie met een traan of een lach. Tegenwoordig staat zij alleen nog tegen telefoons aan te kijken. De boodschap is duidelijk. Gelukkig zijn er met toestemming dus wel wat foto’s van het optreden als bewijs dat het allemaal echt gebeurd is.
Alhoewel de helft van haar band aanwezig is, fungeren zij vanmiddag als publiek. Het gitaarwerk wordt verricht door Jeff Zwart, haar muzikale partner die al te horen is op het debuutalbum “Wonderfool”.
Het middag huiskamerconcert wordt geopend met een ingetogen versie van “Landslide” dat Stevie Nicks schreef voor Fleetwood Mac. Dit zet direct de toon van dit optreden want als we meer van dit soort prachtige coverversies mogen verwachten, belooft dat veel goeds. Mooi ook is het emotievol gebrachte “Cat’s In The Cradle” dat Dilana wat aangepast heeft voor haar dochtertje River die er vandaag zowaar niet bij is. Het origineel is van Harry Chapin maar is in Nederland misschien bekender van Ugly Kid Joe. In Nederland genoot de te jong gestorven singer / songwriter meer bekendheid met “W.O.L.D.”. Wellicht niet geheel toevallig streed Chapin tegen honger in de wereld. (dat heb ik opgezocht moet ik bekennen). Met “If” van Bread volgt de derde cover.
Een driejarig meisje dat helemaal vooraan zit, geeft te kennen dat zij graag “Roxanne” wil horen. Dilana doet min of meer de belofte dat dan later te zullen spelen. Als dank geeft het meisje haar een sticker van Dilana. Iedereen blij. Overigens is Dilana zo lief mensen nog zitplaatsen vlak voor haar aan te bieden. Ze is maar klein en kan zelf nog wel een stukje richting de muur.
De moeizame relatie met haar moeder heeft Dilana wel geïnspireerd tot het schrijven van nummers. “Silver Ashes” is daar een voorbeeld van. Er is een mooie mix van eigen nummers en covers. Van eigen hand zijn o.a. “Falling Apart”, “Holiday”, “My Drug”, “Somebody Else” en “Ice”, allen van het dan voor mij nog onbekende album “InsideOut”.
The Beatles komen ook nog even voorbij, zij het alleen een paar aangepaste regels uit “Michelle”, toegezongen aan ondergetekende. Dat krijg je als je om een setlist vraagt voor het schrijven van een review. Bijzonder trouwens dat Dilana mijn naam kent naar aanleiding van de eerdere review van het concert in Zoetermeer.
Aanvankelijk was het de bedoeling dat er in één keer doorgespeeld zou worden. Dilana houdt er niet van uit haar ‘flow’ gehaald te worden. Echter ziet zij wel dat de drukte in de kamer wellicht roept om een rook- en/of plaspauze en benenstrekmoment. Tien minuten staat daarvoor. Als die voorbij zijn, is de file voor het toilet nog niet opgelost.
Het optreden wordt hervat met ‘haar’ hit “Roxanne” dat, zoals later zal blijken, niet op de setlist stond. Speciaal dus voor het drie-jarige meisje vooraan.
Met “Lightning Crashes” haalt Dilana een van de betere Live-songs van stal. Waar op de setlist *** staat, wordt als verrassing voor de vele Springsteen aanhangers ‘in de zaal’ “Dancing In The Dark” gespeeld. Dilana heeft daarvoor een spiekbriefje nodig want ze is niet helemaal zeker van de tekst. Jeff en Dilana hebben sowieso niet gerepeteerd voor dit optreden omdat ze beide te druk zijn geweest. Jeff heeft wel wat akkoordenschema’s voor zich op de grond liggen en alle songs komen er gelikt uit. Je bent muzikant of niet.
In tegenstelling tot afgelopen vrijdag toen alleen “Do You Now” voorbij kwam, speelt Dilana vanmiddag drie nummers van haar debuut “Wonderfool” te weten “To All Planets”, Kissed A Butterfly” en “The Great Escape” dat als een cadeautje komt voor de aanwezige Carla (ikke dus!!) die vandaag jarig is. Als er dan ook nog voor haar gezongen wordt, is het feest compleet.
Richting einde van het optreden wordt ‘that Queen song’ ingezet, het wonderschone “Love of my Life” dat toch eigenlijk veel meer met je doet dan die eeuwige nummer één in de Top 2000? De combinatie Dilana Smith en Jeff Zwart is een goede.
Later aan de set toegevoegd is Audioslave’s “Like A Stone” dat zanger Chris Cornell zelf ook al unplugged bracht en dus ook geschikt is voor deze middag.
De afsluiter is wederom een Springsteen-song en wel “I’m On Fire”. Ook dit nummer stond niet echt gepland. De titel zingend en mij doordringend aankijkend, reikt Dilana mij de setlist aan. Dus toch…
Na het optreden blijft het nog best lang druk. Dat heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat er nog prijzen te vergeven zijn. Dilana trekt hoogstpersoonlijk de lootjes en dat lijken er meer te zijn dan er eerder uitgedeeld waren want er komt geen einde aan. Niks gewonnen maar dat is prima want ik had immers al de setlist. Misschien volgende keer ook lootjes trekken voor wie er in de pauze het eerst naar het toilet mag.
Dilana neemt daarna nog alle tijd om mensen te woord te staan of om op de foto te gaan. Tegen het einde heeft ze ook ruim de tijd voor mij maar we vergeten te poseren voor een foto. Na bijna zeventien jaar komt er eindelijk antwoord op mijn vraag of zij mijn opmerking “You’re the female version of David Lee Roth” nu opvatte als een belediging of als compliment, zoals het bedoeld was. De zanger van Van Halen was in de jaren tachtig immers één van de beste entertainers die er op deze aardbol rondliepen. Niemand zette een show neer zoals hij dat deed. Dilana herinnert zich het voorval en dacht destijds “Shall I hit him or hug him?” Vandaag eindigt het in een hug.
Bij binnenkomst zag ik in het trapgat al T-shirts hangen. Dat wees op een geïmproviseerde merchandise stand, beheerd door Dilana’s levenspartner Jorge. Omdat ik alleen “Wonderfool” heb en Dilana daarna uit het oog ben verloren, heb ik meteen maar de verzameling aangevuld door de aanschaf van de drie CD’s die er te koop liggen.
Deze eerste kennismaking met een huiskamerconcert is me zeer bevallen en zeker voor herhaling vatbaar. Dat gaan we dan ook doen op 18 maart met Rich Wyman. Dilana gaf tijdens haar optreden al een keer aan dat ze wilde dat ze een nummer geschreven had. Welnu, Rich heeft een CD met de titel “Songs I Wish I Wrote” met daarop o.a. “Solsbury Hill” (Peter Gabriel), “Romeo & Juliet” (Dire Straits), “Life On Mars” (Bowie), “Have A Little Faith” (John Hiatt), “Fire & Rain” (James Taylor) en “Hurricane” (Dylan). Het toeval wil dat Dilana en Rich elkaar kennen omdat ze in 2000 samen op twee dezelfde festivals optraden. Dilana sprak haar bewondering voor hem uit en ik kan ook alleen maar zeggen een aanrader! Koop kaarten nu het nog kan"
Dilana houdt zich op dat moment nog boven schuil. De aanwezigen kunnen alvast wat te drinken krijgen, hetgeen bij de prijs is inbegrepen. Vanwege de drukte is het wel een hele kunst om bij de ‘bar’ te geraken. Bij tijd en wijle gaan wel wat biertjes op de middeleeuwse brandblusmethode van hand tot hand maar op de bank zitten in combinatie met een drankje lijkt geen optie. Later komen er ook wat hapjes voorbij.
Voor de aankondiging van Dilana worden eerst nog de bestelde loten uitgedeeld en worden mensen in de gelegenheid gesteld alsnog loten te kopen. Er zijn veel prijzen weg te geven waaronder CD-singles, gesigneerde posters en drumvellen maar vooral een aantal ingelijste tekeningen van Dilana is het kopen van loten waard. Eén tekening gemaakt door Eddie Hoftijzer heb ik als foto bijgevoegd. Alle foto’s ter illustratie zijn trouwens gemaakt door Nienke Griffioen. Met dank daarvoor!
Als je je afvraagt hoeveel mensen er in een huiskamer passen, zult je versteld staan wat het
antwoord kan zijn. Er zijn maar liefst 70 kaarten verkocht en alhoewel het erg druk was,
werd de schuifpui niet uit z’n rails gedrukt.
Even na vieren verschijnt Dilana in de volle, maar gezellige huiskamer. Ze heeft er zin in. Wel heeft zij het nadrukkelijke verzoek om alle telefoons uit te zetten en op te bergen. Dilana verwoordt haar verzoek mooi door te zeggen dat zij in het verleden altijd mensen zag, emotie met een traan of een lach. Tegenwoordig staat zij alleen nog tegen telefoons aan te kijken. De boodschap is duidelijk. Gelukkig zijn er met toestemming dus wel wat foto’s van het optreden als bewijs dat het allemaal echt gebeurd is.
Alhoewel de helft van haar band aanwezig is, fungeren zij vanmiddag als publiek. Het gitaarwerk wordt verricht door Jeff Zwart, haar muzikale partner die al te horen is op het debuutalbum “Wonderfool”.
Het middag huiskamerconcert wordt geopend met een ingetogen versie van “Landslide” dat Stevie Nicks schreef voor Fleetwood Mac. Dit zet direct de toon van dit optreden want als we meer van dit soort prachtige coverversies mogen verwachten, belooft dat veel goeds. Mooi ook is het emotievol gebrachte “Cat’s In The Cradle” dat Dilana wat aangepast heeft voor haar dochtertje River die er vandaag zowaar niet bij is. Het origineel is van Harry Chapin maar is in Nederland misschien bekender van Ugly Kid Joe. In Nederland genoot de te jong gestorven singer / songwriter meer bekendheid met “W.O.L.D.”. Wellicht niet geheel toevallig streed Chapin tegen honger in de wereld. (dat heb ik opgezocht moet ik bekennen). Met “If” van Bread volgt de derde cover.
Een driejarig meisje dat helemaal vooraan zit, geeft te kennen dat zij graag “Roxanne” wil horen. Dilana doet min of meer de belofte dat dan later te zullen spelen. Als dank geeft het meisje haar een sticker van Dilana. Iedereen blij. Overigens is Dilana zo lief mensen nog zitplaatsen vlak voor haar aan te bieden. Ze is maar klein en kan zelf nog wel een stukje richting de muur.
De moeizame relatie met haar moeder heeft Dilana wel geïnspireerd tot het schrijven van nummers. “Silver Ashes” is daar een voorbeeld van. Er is een mooie mix van eigen nummers en covers. Van eigen hand zijn o.a. “Falling Apart”, “Holiday”, “My Drug”, “Somebody Else” en “Ice”, allen van het dan voor mij nog onbekende album “InsideOut”.
The Beatles komen ook nog even voorbij, zij het alleen een paar aangepaste regels uit “Michelle”, toegezongen aan ondergetekende. Dat krijg je als je om een setlist vraagt voor het schrijven van een review. Bijzonder trouwens dat Dilana mijn naam kent naar aanleiding van de eerdere review van het concert in Zoetermeer.
Aanvankelijk was het de bedoeling dat er in één keer doorgespeeld zou worden. Dilana houdt er niet van uit haar ‘flow’ gehaald te worden. Echter ziet zij wel dat de drukte in de kamer wellicht roept om een rook- en/of plaspauze en benenstrekmoment. Tien minuten staat daarvoor. Als die voorbij zijn, is de file voor het toilet nog niet opgelost.
Het optreden wordt hervat met ‘haar’ hit “Roxanne” dat, zoals later zal blijken, niet op de setlist stond. Speciaal dus voor het drie-jarige meisje vooraan.
Met “Lightning Crashes” haalt Dilana een van de betere Live-songs van stal. Waar op de setlist *** staat, wordt als verrassing voor de vele Springsteen aanhangers ‘in de zaal’ “Dancing In The Dark” gespeeld. Dilana heeft daarvoor een spiekbriefje nodig want ze is niet helemaal zeker van de tekst. Jeff en Dilana hebben sowieso niet gerepeteerd voor dit optreden omdat ze beide te druk zijn geweest. Jeff heeft wel wat akkoordenschema’s voor zich op de grond liggen en alle songs komen er gelikt uit. Je bent muzikant of niet.
In tegenstelling tot afgelopen vrijdag toen alleen “Do You Now” voorbij kwam, speelt Dilana vanmiddag drie nummers van haar debuut “Wonderfool” te weten “To All Planets”, Kissed A Butterfly” en “The Great Escape” dat als een cadeautje komt voor de aanwezige Carla (ikke dus!!) die vandaag jarig is. Als er dan ook nog voor haar gezongen wordt, is het feest compleet.
Richting einde van het optreden wordt ‘that Queen song’ ingezet, het wonderschone “Love of my Life” dat toch eigenlijk veel meer met je doet dan die eeuwige nummer één in de Top 2000? De combinatie Dilana Smith en Jeff Zwart is een goede.
Later aan de set toegevoegd is Audioslave’s “Like A Stone” dat zanger Chris Cornell zelf ook al unplugged bracht en dus ook geschikt is voor deze middag.
De afsluiter is wederom een Springsteen-song en wel “I’m On Fire”. Ook dit nummer stond niet echt gepland. De titel zingend en mij doordringend aankijkend, reikt Dilana mij de setlist aan. Dus toch…
Na het optreden blijft het nog best lang druk. Dat heeft ongetwijfeld te maken met het feit dat er nog prijzen te vergeven zijn. Dilana trekt hoogstpersoonlijk de lootjes en dat lijken er meer te zijn dan er eerder uitgedeeld waren want er komt geen einde aan. Niks gewonnen maar dat is prima want ik had immers al de setlist. Misschien volgende keer ook lootjes trekken voor wie er in de pauze het eerst naar het toilet mag.
Dilana neemt daarna nog alle tijd om mensen te woord te staan of om op de foto te gaan. Tegen het einde heeft ze ook ruim de tijd voor mij maar we vergeten te poseren voor een foto. Na bijna zeventien jaar komt er eindelijk antwoord op mijn vraag of zij mijn opmerking “You’re the female version of David Lee Roth” nu opvatte als een belediging of als compliment, zoals het bedoeld was. De zanger van Van Halen was in de jaren tachtig immers één van de beste entertainers die er op deze aardbol rondliepen. Niemand zette een show neer zoals hij dat deed. Dilana herinnert zich het voorval en dacht destijds “Shall I hit him or hug him?” Vandaag eindigt het in een hug.
Bij binnenkomst zag ik in het trapgat al T-shirts hangen. Dat wees op een geïmproviseerde merchandise stand, beheerd door Dilana’s levenspartner Jorge. Omdat ik alleen “Wonderfool” heb en Dilana daarna uit het oog ben verloren, heb ik meteen maar de verzameling aangevuld door de aanschaf van de drie CD’s die er te koop liggen.
Deze eerste kennismaking met een huiskamerconcert is me zeer bevallen en zeker voor herhaling vatbaar. Dat gaan we dan ook doen op 18 maart met Rich Wyman. Dilana gaf tijdens haar optreden al een keer aan dat ze wilde dat ze een nummer geschreven had. Welnu, Rich heeft een CD met de titel “Songs I Wish I Wrote” met daarop o.a. “Solsbury Hill” (Peter Gabriel), “Romeo & Juliet” (Dire Straits), “Life On Mars” (Bowie), “Have A Little Faith” (John Hiatt), “Fire & Rain” (James Taylor) en “Hurricane” (Dylan). Het toeval wil dat Dilana en Rich elkaar kennen omdat ze in 2000 samen op twee dezelfde festivals optraden. Dilana sprak haar bewondering voor hem uit en ik kan ook alleen maar zeggen een aanrader! Koop kaarten nu het nog kan"
Dank je wel voor het lezen van mijn blog.
Ik zou dat erg leuk vinden als je een leuk berichtje achter laat!
Geniet van de dag en maak er wat moois van.
Tot de volgende keer!
Ik zou dat erg leuk vinden als je een leuk berichtje achter laat!
Geniet van de dag en maak er wat moois van.
Tot de volgende keer!
xXx xXx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten